Kayıtlar

Neşet’e de Yer Yok...

  Neşet’e de Yer Yok... Henüz kış gelmemiş,soğuklar şiddetini  artırmamış olsa da akşamları dağdan köye akan soğuk,havayı insanın etini ısırırcasına sertleştirirdi.Bu sebeple akşama değin kahvehanenin önünde oturanlar akşam ezanıyla birlikte kümeler halinde dağılıp kimi camiye çıkar,kimi evine gider,kimileri de kahvehanenin içine çekilirdi.Akşamın maviden bozma karanlığı soğukla birlikte zirvelerden yamaca akmaya başladıkça yamaçta zikzaklar çizerek yerleştirilmiş evlerde yanmaya başlayan ışıklar bir bir  dışarıya taşar,dağı süsleyen bir gerdanlığa dönüştürürdü.Hemen her gün yaşanan bu görsel şölen köylülerin gözlerinde şavkımadan gün karşı tepeden ışımaya başlar,bu defa kimi tarlaya,kimi ahıra,kimileri de odun toplamak için ormana giderdi. Böylesi akşamların yaşandığı bir gün daha bitmiş ışıklar yanmıştı.Soğuk iyice kendini hissettirince Kahveci Cemal sobayı yakmış, içeri gelenler bir bir sobanın etrafına dizilmiş ısınmaya çalışıyordu.Cemal dışarıdaki sandalyeleri toplad...

Panayır

Panayır -Kasabada panayır açılıyormuş,Fikret!Haberin var mı? -Evet,biliyorum panayır kuruluyor.Geçen gün meydanın orada konuşuyorlardı.Hazırlıklar birkaç güne biter diyorlar.Türlü türlü oyunların,cambazların ve jonglörlerin hünerlerini sergilediği ama daha da önemlisi harikalar geçidi denilen büyüleyici dünyası ve bu dünyanın içinde var olan hayal avcılığıyla insanı  kendisine tutkun eden  bir panayır olduğu söyleniyor.  -Peki,bu kadar şeyi  nereden biliyorsun? -Nerden olacak,kasabalıdan duydum.Her yerde panayır  konuşuluyor.Bakkalda,berberde,çarşıda … ve daha birçok yerde.Öyle ki Falcı Zühre dahi panayırdan bahsediyor.Geçen gün terziden dönerken borcumu vermek için yanına uğramıştım,o anlattı. -Falın da borcu mu olur be Fikret!Alem adamsın!Eee... -Falcı Zühre panayıra gidip oradakilerle konuşmuş,aynı meslekten sayılırız,demiş.Panayırdakiler de ne tür hazırlıklar yaptıklarıyla birlikte açılışı ne zaman yapacaklarını da söylemiş. -Ne zamanmış peki? -Ne,ne zamanmı...

Bilemedim ki Şimdi...

      Bilemedim ki Şimdi...   Zihnim yitik hikayeler tezgahında...   İçimi kavuran haziran sıcağını soğuk bir gazoz yudumuyla serinletmek için Bakkal Cahit'ten şişe gazoz aldım.O an yalnızca serinlemek bir de midemdeki yangına faydası olursa rahatlamak istedim.Bir şişe gazozın 29 yıllık Bakkal Cahit’nın zihninde bir karmaşa yaratıp da ne olduğunu bilemeyeceğim bir vakanın içine çekileceğimi bilemezdim.    Gençlik yıllarından itibaren bakkallık yapan Bakkal Cahit'in  yıllar içinde pek çok  tecrübe yaşamış olduğu bakkal tezgahında tertipli bekleyişinden ve ses tonundaki ciddiyetten anlaşılıyordu.Ancak insan her türden tecrübeye sahip olsa da yaşamın akışı içindeki pek küçük olağanlıklar tecrübeyi dahi sönük bir edime dönüştürüyor. Birikimlerinin böylesine basit bir vakada tereddüt etmeden bir karar alıp vakayı henüz budaklanmadan sonuçlandıracağını düşünerek yanılmışım.Çünkü böyle bir durumla ilk kez karşılaşmış olmalı ki ...